| Uwaga |
|---|
palny
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
palny (język polski)
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) przeznaczony do palenia lub spalania
- (1.2) taki, który jest w stanie się zapalić
- (1.3) o broni: miotający pociskiem na skutek spalania ładunku
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik palny palna palne palni palne dopełniacz palnego palnej palnego palnych celownik palnemu palnej palnemu palnym biernik palnego palny palną palne palnych palne narzędnik palnym palną palnym palnymi miejscownik palnym palnej palnym palnych wołacz palny palna palne palni palne
- przykłady:
- (1.1) Wskutek użycia materiału palnego zniszczono wiele starych, drewnianych domków.
- (1.3) Oddał trzy strzały z broni palnej.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.2) niepalny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. palący m, paląca ż, paliwo n, palarnia ż, palacz m, palaczka ż, palnik m, palenisko n, niedopałek m, palenie n, zapalniczka ż, spaliny nmos, palarka ż, zapalenie n, palność ż
- czas. palić ndk., rozpalać, dopalać ndk., dopalić dk., napalać się ndk., napalić się dk., napalić dk., odpalać ndk., odpalić dk., opalać ndk., opalić dk., przypalać ndk., przypalić dk., wypalać ndk., wypalić dk., zapalać ndk., zapalić dk.
- przym. palący, niepalny, zapalony
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) flammable
- białoruski: (1.3) агнястрэльны
- esperanto: (1.2) brulebla
- rosyjski: (1.3) огнестрельный
- źródła: