palacz

palacz (język polski)

palacz (1.1)

palacz (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈpalaʧ̑], AS: [palač]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która pali tytoń, zwykle nałogowo

(1.2) ktoś, kto zawodowo pali w piecu; zob. też palacz w Wikipedii

(1.3) ogólnie – ten, kto coś spala

(1.4) daw. podpalacz

(1.5) daw. przen. ten, kto jeździ samochodem

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	palacz	palacze
dopełniacz	palacza	palaczy
celownik	palaczowi	palaczom
biernik	palacza	palaczy
narzędnik	palaczem	palaczami
miejscownik	palaczu	palaczach
wołacz	palaczu	palacze

przykłady:

(1.1) W naszej firmie nie zatrudniamy palaczy, bo dyrektor kaszle od dymu papierosowego.

(1.2) Przez kilka miesięcy pracowałem jako palacz w kotłowni.

składnia:

kolokacje:

(1.1) nałogowy palacz • namiętny palacz • bierny palacz • palacz papierosów / fajki / cygar

(1.2) palacz w kotłowni / w hucie / na statku / na parostatku / na parowozie / w fabryce • automatyczny palacz • palacz kotłów / pieców • być zatrudnionym jako palacz • być zatrudnionym na stanowisku palacza

(1.3) palacz zwłok • palacz wapna

synonimy:

(1.1) palący, fajczarz; reg. śl. kurzok

(1.2) daw. palicz, palarz

(1.5) automobilista

antonimy:

(1.1) niepalący

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. palarnia ż, podpalacz m, palnik m

forma żeńska palaczka ż

czas. palić, rozpalać

przym. palny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) pol. palić + -acz

uwagi:

zob. też palacz (ujednoznacznienie) w Wikipedii

tłumaczenia:

(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: podpalacz

(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kierowca

• angielski: (1.1) smoker; (1.2) stoker
• arabski: (1.1) مدخن, (palacz haszyszu) حشاش
• baskijski: (1.1) erretzaile; (1.2) sugin
• białoruski: (1.1) курэц m; (1.2) апальшчык m
• dolnołużycki: (1.1) kurjaŕ m
• duński: (1.1) ryger w
• esperanto: (1.1) fumanto; (1.2) hejtisto
• fiński: (1.1) tupakoija
• francuski: (1.1) fumeur m; (1.2) chauffeur m
• hiszpański: (1.1) fumador m; (1.2) fogonero m
• ido: (1.1) fumero
• islandzki: (1.1) reykingamaður m
• japoński: (1.1) 喫煙者(きつえんしゃ)
• niemiecki: (1.1) Raucher m; (1.2) Heizer m
• norweski (bokmål): (1.1) røyker
• nowogrecki: (1.1) καπνιστής m; (1.2) θερμαστής m
• rosyjski: (1.1) курильщик, курящий m; (1.2) кочегар m
• szwedzki: (1.1) rökare w
• ukraiński: (1.1) курець m; (1.2) опалювач, кочегар m
• włoski: (1.1) fumatore m; (1.2) fochista m

źródła: