ciecz

ciecz (język polski)

ciecz (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ʨ̑ɛʧ̑], AS: [ćeč], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fiz. substancja o ciekłym (pośrednim między gazowym a stałym) stanie skupienia

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ciecz	ciecze
dopełniacz	cieczy	cieczy
celownik	cieczy	cieczom
biernik	ciecz	ciecze
narzędnik	cieczą	cieczami
miejscownik	cieczy	cieczach
wołacz	cieczy	ciecze

przykłady:

(1.1) Ciecz w tym zbiorniku to benzyna.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ciecz łzowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) płyn

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cieczka ż, naciek mrz, nadciekłość

przym. ciekły

czas. cieknąć

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. ciec

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fluid, liquid
• arabski: (1.1) ماء
• baskijski: (1.1) jariakin, fluido
• bułgarski: (1.1) течност ż
• chorwacki: (1.1) tekućina ż
• czeski: (1.1) tekutina ż, kapalina ż
• duński: (1.1) væske w
• esperanto: (1.1) likvo, likvaĵo
• estoński: (1.1) vedelik
• francuski: (1.1) fluide m, liquide m
• hiszpański: (1.1) fluido m, líquido m
• holenderski: (1.1) vloeistof
• islandzki: (1.1) lögur m, vökvi m
• kazachski: (1.1) сұйықтық
• niemiecki: (1.1) Flüssigkeit ż
• nowogrecki: (1.1) υγρό n
• osmański: (1.1) آب (âb)
• rosyjski: (1.1) жидкость ż
• szwedzki: (1.1) vätska w
• tuvalu: (1.1) hua
• ukraiński: (1.1) рідина ż
• walijski: (1.1) hylif m

źródła: