Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

broń palna

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

broń palna (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈbrɔ̃ɲ ˈpalna], AS: [brõń palna], zjawiska fonetyczne: nazal.
​?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. broń miotająca pociski energią gazów powstałych ze spalania ładunku miotającego; zob. też broń palna w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody;
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikbroń palna
dopełniaczbroni palnej
celownikbroni palnej
biernikbroń palną
narzędnikbronią palną
miejscownikbroni palnej
wołaczbroni palna
przykłady:
(1.1) Polska husaria używała zarówno broni białej (kopia, szabla i koncerz), jak i broni palnej – w postaci pistoletów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) broń biała
hiperonimy:
(1.1) broń miotająca
hiponimy:
(1.1) broń lufowa, broń rakietowa
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=broń_palna&oldid=8786”