narzędnik

narzędnik (język polski)

wymowa:

IPA: [naˈʒɛ̃ndʲɲik], AS: [nažẽndʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gram. piąty przypadek deklinacji polskiej, odpowiada na pytania (z) kim? (z) czym?; zob. też narzędnik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	narzędnik	narzędniki
dopełniacz	narzędnika	narzędników
celownik	narzędnikowi	narzędnikom
biernik	narzędnik	narzędniki
narzędnik	narzędnikiem	narzędnikami
miejscownik	narzędniku	narzędnikach
wołacz	narzędniku	narzędniki

przykłady:

(1.1) W języku niemieckim nie ma formy narzędnika.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) instrumentalis

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. narzędzie n

przym. narzędnikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Aneks:Język polski - deklinacja

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ablative (case), instrumental
• asturyjski: (1.1) instrumental m
• baskijski: (1.1) instrumental
• białoruski: (1.1) творны склон m, інструментатыў m
• chorwacki: (1.1) instrumental
• czeski: (1.1) instrumentál m, sedmý pád m
• dolnołużycki: (1.1) instrumental m
• duński: (1.1) ablativ w
• esperanto: (1.1) instrumentalo, ila kazo
• farerski: (1.1) verkførisfall n
• fiński: (1.1) instrumentaali
• francuski: (1.1) instrumental m
• hiszpański: (1.1) instrumental m
• ido: (1.1) ablativo
• interlingua: (1.1) ablativo
• islandzki: (1.1) tækisfall n
• japoński: (1.1) 具格
• kaszubski: (1.1) nôrzãdzôcz m, jinstrumental m
• kazachski: (1.1) көмектес септік
• litewski: (1.1) įnagininkas
• łaciński: (1.1) instrumentalis
• mongolski: (1.1) үйлдэх
• niemiecki: (1.1) Instrumental m, Instrumentalis m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) instrumental m
• rosyjski: (1.1) творительный падеж m
• słowacki: (1.1) inštrumentál
• ukraiński: (1.1) орудний відмінок m
• włoski: (1.1) strumentale m

źródła: