Braniewo

Braniewo (język polski)

średniowieczny rysunek Braniewa (1.1)

wymowa:

IPA: [brãˈɲɛvɔ], AS: [brãńevo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim; zob. też Braniewo w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Braniewo
dopełniacz	Braniewa
celownik	Braniewu
biernik	Braniewo
narzędnik	Braniewem
miejscownik	Braniewie
wołacz	Braniewo

przykłady:

(1.1) W poniedziałek o godzinie 16, na placu przykoszarowym 9 Brygady Kawalerii Pancernej w Braniewie odbędzie się konkurs sprawnościowy dla młodych rowerzystów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Braniewie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Braniewa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Braniewa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Braniewa • mieszkaniec / mieszkanka Braniewa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Braniewie • pochodzić z Braniewa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Braniewa • burmistrz Braniewa • bazylika w Braniewie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Warmia

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. braniewianin m, braniewianka ż

przym. braniewski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Бранева n

źródła: