udać

udać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈudaʨ̑], AS: [udać] ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: udawać

czasownik zwrotny dokonany udać się

(2.1) aspekt dokonany od: udawać się

(2.2) gw. (Warmia) podobać się

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		udać
czas przyszły prosty		udam	udasz	uda	udamy	udacie	udadzą
czas przeszły	m	udałem	udałeś	udał	udaliśmy	udaliście	udali
	ż	udałam	udałaś	udała	udałyśmy	udałyście	udały
	n	udałom	udałoś	udało
tryb rozkazujący		niech udam	udaj	niech uda	udajmy	udajcie	niech udadzą
pozostałe formy czas zaprzeszły m udałem był udałeś był udał był udaliśmy byli udaliście byli udali byli ż udałam była udałaś była udała była udałyśmy były udałyście były udały były n udałom było udałoś było udało było forma bezosobowa czasu przeszłego udano tryb przypuszczający m udałbym, byłbym udał udałbyś, byłbyś udał udałby, byłby udał udalibyśmy, bylibyśmy udali udalibyście, bylibyście udali udaliby, byliby udali ż udałabym, byłabym udała udałabyś, byłabyś udała udałaby, byłaby udała udałybyśmy, byłybyśmy udały udałybyście, byłybyście udały udałyby, byłyby udały n udałobym, byłobym udało udałobyś, byłobyś udało udałoby, byłoby udało imiesłów przymiotnikowy przeszły m udany udani ż udana udane n udane imiesłów przysłówkowy uprzedni udawszy rzeczownik odczasownikowy udanie, nieudanie

(2.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		udać się
czas przyszły prosty		udam się	udasz się	uda się	udamy się	udacie się	udadzą się
czas przeszły	m	udałem się	udałeś się	udał się	udaliśmy się	udaliście się	udali się
	ż	udałam się	udałaś się	udała się	udałyśmy się	udałyście się	udały się
	n	udałom się	udałoś się	udało się
tryb rozkazujący		niech się udam	udaj się	niech się uda	udajmy się	udajcie się	niech się udadzą
pozostałe formy czas zaprzeszły m udałem się był udałeś się był udał się był udaliśmy się byli udaliście się byli udali się byli ż udałam się była udałaś się była udała się była udałyśmy się były udałyście się były udały się były n udałom się było udałoś się było udało się było forma bezosobowa czasu przeszłego udano się tryb przypuszczający m udałbym się, byłbym się udał udałbyś się, byłbyś się udał udałby się, byłby się udał udalibyśmy się, bylibyśmy się udali udalibyście się, bylibyście się udali udaliby się, byliby się udali ż udałabym się, byłabym się udała udałabyś się, byłabyś się udała udałaby się, byłaby się udała udałybyśmy się, byłybyśmy się udały udałybyście się, byłybyście się udały udałyby się, byłyby się udały n udałobym się, byłobym się udało udałobyś się, byłobyś się udało udałoby się, byłoby się udało imiesłów przymiotnikowy przeszły m udany udani ż udana udane n udane imiesłów przysłówkowy uprzedni udawszy się rzeczownik odczasownikowy udanie się, nieudanie się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. udanie n, udawacz, udawaczka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: udawać

(2.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: podobać się

• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1) , nie udać się:  ,    

źródła: