Uwaga |
---|
Knihynicze
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Knihynicze (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, a dawniej miasteczko, położona w rejonie rohatyńskim obwodu iwanofrankiwskiego[1][2]; zob. też Knihynicze w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blp
przypadek liczba mnoga mianownik Knihynicze dopełniacz Knihynicz celownik Knihyniczom biernik Knihynicze narzędnik Knihyniczami miejscownik Knihyniczach wołacz Knihynicze
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Knihyniczach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Knihynicz • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Knihynicz • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Knihynicz • mieszkaniec / mieszkanka Knihynicz • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Knihyniczach • pochodzić z Knihynicz • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Knihynicz
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wieś
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. knihynicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Kniahynychi
- rosyjski: (1.1) Княгиничи
- rumuński: (1.1) Kneahînîci
- ukraiński: (1.1) Княгиничі
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 320.
- ↑ Hasło Knihinicze, mko w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno. Warszawa, 1883.