Helsinki

Helsinki (język polski)

Helsinki (1.1)

Helsinki (1.1)

wymowa:

​, ‹hels-inki›, IPA: [xɛlˈsʲĩnʲci], AS: [χelsʹĩnʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nie dwuz.• nazal.• -nk- 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. stolica Finlandii; zob. też Helsinki w Wikipedii

(1.2) geogr. adm. region administracyjny w Finlandii onejmujący stolicę (1.1)

(1.3) astr. planetoida z pasa głównego asteroid o numerze 1495; zob. też (1495) Helsinki w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Helsinki
dopełniacz	Helsinek
celownik	Helsinkom
biernik	Helsinki
narzędnik	Helsinkami
miejscownik	Helsinkach
wołacz	Helsinki

przykłady:

(1.1) Proszę Państwa, za dwadzieścia minut wylądujemy w Helsinkach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Helsinkach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Helsinek • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Helsinek • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Helsinek • mieszkaniec / mieszkanka Helsinek • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Helsinkach • pochodzić z Helsinek • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Helsinek

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

(1.2) region

(1.3) planetoida

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. helsińczyk mos, helsinka ż

przym. helsiński, podhelsiński

związki frazeologiczne:

etymologia:

fiń. Helsinki

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Helsinki
• arabski: (1.1) هلسنكي
• baskijski: (1.1) Helsinki
• białoruski: (1.1) Хельсінкі m
• bułgarski: (1.1) Хелзинки lm
• czeski: (1.1) Helsinky
• esperanto: (1.1) Helsinko
• fiński: (1.1) Helsinki
• hiszpański: (1.1) Helsinki
• interlingua: (1.1) Helsinki
• japoński: (1.1) ヘルシンキ
• kataloński: (1.1) Hèlsinki
• koreański: (1.1) 헬싱키
• łaciński: (1.1) Helsingia ż
• łotewski: (1.1) Helsinki
• nowogrecki: (1.1) Ελσίνκι n
• słowacki: (1.1) Helsinki ż lm
• szwedzki: (1.1) Helsingfors
• ukraiński: (1.1) Гельсінкі
• węgierski: (1.1) Helsinki
• włoski: (1.1) Helsinki ż

źródła:

Helsinki (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska

IPA: /hɛlˈsɪŋk.i/

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Helsinki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Helsinki (język baskijski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Helsinki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. helsinkiar

rzecz. helsinkiar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Helsinki (język fiński)

wymowa:

IPA: [ˈhelsiŋki]

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Helsinki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Helsinki (język francuski)

wymowa:

IPA: /ɛl.sin.ki/

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Helsinki

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Helsinkien m, Helsinkienne ż

przym. helsinkien

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Helsinki (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Helsinki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Helsinki (język łotewski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Helsinki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Helsinki (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈhɛlziŋˌki] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. Helsinki (miasto)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das) Helsinki
dopełniacz	(des) Helsinki Helsinkis
celownik	(dem) Helsinki
biernik	(das) Helsinki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Hauptstadt

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Helsinki (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. Helsinki

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Helsinki
dopełniacz	Helsínk
celownik	Helsinkám
biernik	Helsinki
miejscownik	Helsinkách
narzędnik	Helsinkami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Helsinčan m, Helsinčanka ż

przym. helsinský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Helsinki (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Helsinki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Helsinki (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Helsinki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: