tun

tun (język angielski)

empty mash tun (1.2)

wymowa:

bryt. IPA: /tʌn/

homofony: ton • tonne

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) staroangielska miara ilości wina, oliwy lub miodu, równa zwykle 252 galonom (ok. 950 litrów), choć definiowano ją też jako ilość od 208 do 256 galonów

(1.2) kadź fermentacyjna

(1.3) tun (jednostka czasu Majów, równa 18 cyklom 360-dniowym)

(1.4) zool. niesporczak w stanie anabiozy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) lauter tun • mash tun

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tun (język dalmatyński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) meteorol. grzmot

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. tonus

uwagi:

źródła:

tun (język inari)

wymowa:

znaczenia:

zaimek

(1.1) ty

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tun (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [tu:n] ​ IPA: [taːt] IPA: [ɡəˈtaːn]

​

znaczenia:

czasownik nieregularny, przechodni

(1.1) czynić, uczynić, robić, zrobić

(1.2) udawać

(1.3) wystarczać

(1.4) pot. krzywdzić

odmiana:

(1.1-4) tu|n (tut), tat, getan (haben)

przykłady:

(1.1) Die Regierung hat einen Schritt in die richtige Richtung getan. → Rząd zrobił krok we właściwym kierunku.

(1.1) Mein Sohn, warum hast du das getan? → Mój synu, czemuś to uczynił?

(1.2) Ich tue, als sei ich taub. → Udaję, że jestem głucha/głuchy.

(1.4) Tu mir nichts! → Nie rób mi krzywdy!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) machen

(1.2) vortäuschen

(1.3) ausreichen, genügen

(1.4) weh tun, antun, verletzen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tun n, Tat ż, Getue n

przym. tunlich

przysł. tunlichst

związki frazeologiczne:

etymologia:

swn. tuon

uwagi:

Według zasad nowej pisowni, w 1. os. lp zarówno forma ich tue jak i ich tu jest poprawna.

(1.1) Zdanie może przybierać bardziej podniosły charakter, ale nie musi.

zobacz też: tun • abtun • antun • auftun • austun • betun • dartun • hervortun • hintun • mittun • nachtun • umtun • übertun • vertun • zutun • zurücktun

zobacz też: genugtun • guttun • kundtun • wegtun • wehtun • wohltun

źródła:

tun (język romansz)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) brzmienie, dźwięk, ton

(1.2) meteorol. grzmot

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. tonus

uwagi:

źródła:

tun (język rumuński)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wojsk. armata, działo

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tun (tetum)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) schodzić, zstępować

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tun (język uzbecki)

tun (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) noc

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) kun

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: