kierunek

kierunek (język polski)

wymowa:

IPA: [cɛˈrũnɛk], AS: [ḱerũnek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) droga, linia łącząca miejsce początku ruchu z końcem ruchu, w domyśle określająca cel

(1.2) w naukach artystycznych i technice: temat lub grupa tematów, którymi dana osoba się zajmuje, cel, do którego dąży

(1.3) mat. zbiór wszystkich prostych lub wektorów równoległych do danej prostej.

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kierunek	kierunki
dopełniacz	kierunku	kierunków
celownik	kierunkowi	kierunkom
biernik	kierunek	kierunki
narzędnik	kierunkiem	kierunkami
miejscownik	kierunku	kierunkach
wołacz	kierunku	kierunki

przykłady:

(1.1) Poszliśmy w kierunku kościoła.

(1.2) Uważam, że obecny kierunek w muzyce służy degeneracji młodzieży socjalistycznej.

(1.3) Wektor jest jednoznacznie określony przez kierunek, zwrot i długość.

składnia:

(1.1) kierunek + D. • kierunek na + B. • w + kierunku + D.

kolokacje:

(1.1) kierunek na Warszawę / Kraków / wieś / kościół /… • iść / jechać /… w kierunku Warszawy / na Warszawę / do Warszawy • z kierunku Warszawy / od Warszawy

synonimy:

(1.1) droga

(1.2) trend, tendencja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skierowanie n, kierunkowanie n, kierowanie n, kierowca mos

czas. ukierunkowywać, kierunkować ndk., kierować ndk., skierować dk.

przym. kierunkowy

związki frazeologiczne:

(1.1) kierunek studiów

etymologia:

niem.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) direction, way
• arabski: (1.1) اتجاه, جهة, نحو, أوب, صوب
• białoruski: (1.1) кірунак m, напрамак m; (1.2) кірунак m
• bułgarski: (1.1) посока ż; (1.2) направление n, течение n; (1.3) посока ż
• chorwacki: (1.1) smjer m; (1.2) smjer m
• czeski: (1.1) směr m
• dolnołużycki: (1.1) směr m
• duński: (1.1) retning w
• esperanto: (1.1) direkto; (1.2) direkto; (1.3) direkto
• górnołużycki: (1.1) směr m
• hebrajski: (1.1) כיוון m (kiwun)
• holenderski: (1.1) richting ż
• interlingua: (1.1) senso
• islandzki: (1.1) átt ż
• japoński: (1.1) 方向 (ほうこう, hōkō), 方角 (ほうがく, hōgaku), 方位 (ほうい, hōi), 方面 (ほうめん, hōmen)
• kaszubski: (1.1) czerënk m
• koreański: (1.1) 방향 (pangyang)
• krymskotatarski: (1.1) yaq, bet, taraf
• litewski: (1.1) kryptis
• łaciński: (1.1) gubernatio, via, directio
• łotewski: (1.1) virziens m; (1.2) virziens m
• niemiecki: (1.1) Richtung ż; (1.2) Richtung ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) direção ż; (1.2) tendência ż
• rosyjski: (1.1) направление n; (1.2) направление n, течение n
• słowacki: (1.1) smer m
• szwedzki: (1.1) riktning w, håll n
• tuvalu: (1.1) pulepulega
• ukraiński: (1.1) напрямок m, керунок m
• węgierski: (1.1) irány
• włoski: (1.1) direzione ż
• wolof: (1.1) xibla

źródła: