trzynastka

trzynastka (język polski)

wymowa:

IPA: [ṭʃɨ̃ˈnastka], AS: [ṭšỹnastka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liczba 13

(1.2) coś, czego jest 13, całość składająca się z 13 elementów, jednostek itp.

(1.3) to, co ma numer 13, jest oznaczone liczbą 13, np. dom, autobus

(1.4) dodatkowa pensja wypłacana w niektórych zakładach pracy; trzynasta pensja

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trzynastka	trzynastki
dopełniacz	trzynastki	trzynastek
celownik	trzynastce	trzynastkom
biernik	trzynastkę	trzynastki
narzędnik	trzynastką	trzynastkami
miejscownik	trzynastce	trzynastkach
wołacz	trzynastko	trzynastki

przykłady:

(1.1) W wielu hotelach nie ma pokoju numer trzynaście, bo trzynastka jest uważana za liczbę pechową.

(1.2) Cała trzynastka weszła na boisko i dopiero kapitan zdecydował, kto będzie grał.

(1.3) Miałem jechać trójką, a przez pomyłkę wsiadłem do trzynastki.

(1.4) W naszym zakładzie pracy trzynastka jest wypłacana dopiero w marcu.

składnia:

kolokacje:

(1.4) otrzymać / dostać trzynastkę • wypłacić trzynastkę • wydać / przepuścić trzynastkę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.4) premia

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

licz. trzynaście, trzynaścioro

przym. trzynasty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

pisownia „13-ka”, „13-tka” albo „13-stka” jest niepoprawna

tłumaczenia:

zobacz listę tłumaczeń w haśle: 13

• esperanto: (1.1) dektrio
• ukraiński: (1.1) трина́дцятка ż; (1.4) трина́дцята зарпла́та ż

źródła: