trzynasty

trzynasty (język polski)

wymowa:

IPA: [ṭʃɨ̃ˈnastɨ], AS: [ṭšỹnasty], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.

​

znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy

(1.1) od 13

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	trzynasty		trzynasta	trzynaste	trzynaści	trzynaste
dopełniacz	trzynastego		trzynastej	trzynastego	trzynastych
celownik	trzynastemu		trzynastej	trzynastemu	trzynastym
biernik	trzynastego	trzynasty	trzynastą	trzynaste	trzynastych	trzynaste
narzędnik	trzynastym		trzynastą	trzynastym	trzynastymi
miejscownik	trzynastym		trzynastej	trzynastym	trzynastych
wołacz	trzynasty		trzynasta	trzynaste	trzynaści	trzynaste
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) W tym hotelu nie ma pokojów na trzynastym piętrze, gdyż podobno przynosi to pecha.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skrót 13.

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trzynasta ż, trzynastka ż

licz. trzynaście, trzynaścioro

tem. słow. trzynasto-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

W dawniejszej terminologii wyraz był nazywany liczebnikiem porządkowym, za traktowaniem go jako przymiotnika przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 13

źródła: