punkt

punkt (język polski)

wymowa:

IPA: [pũŋkt], AS: [pũŋkt], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-  ​ lub ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geom. najmniejszy, bezwymiarowy obiekt geometryczny; zob. też punkt (geometria) w Wikipedii

(1.2) mat. element pewnej (abstrakcyjnej) przestrzeni, szczególnie mającej interpretację geometryczną

(1.3) praw. jednostka redakcyjna tekstu prawnego; zob. też jednostka redakcyjna tekstu prawnego w Wikipedii

(1.4) jednostka miary stosowana w typografii; zob. też punkt typograficzny w Wikipedii

(1.5) sport. jednostka wyniku w grach sportowych opartych na współzawodnictwie

(1.6) pot. o kropce

(1.7) pewne określone miejsce

przysłówek

(2.1) dokładnie (o godzinie)

odmiana:

(1.1-7)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	punkt	punkty
dopełniacz	punktu	punktów
celownik	punktowi	punktom
biernik	punkt	punkty
narzędnik	punktem	punktami
miejscownik	punkcie	punktach
wołacz	punkcie	punkty

(2.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Prosta jest zbiorem punktów.

(1.2) Punktami przestrzeni funkcyjnej są funkcje.

(1.3) Zawartość konstytucji jest podzielona na rozdziały, artykuły i punkty.

(1.4) Czcionka o rozmiarze 12 punktów.

(1.5) Zdobyła dla swojej drużyny aż 3 punkty!

(1.6) Ta zabawa polega na łączeniu kolejnych punktów.

(2.1) Jacek wszedł do domu punkt piąta.

składnia:

kolokacje:

(1.5) punkt karny

(1.7) punkt widokowy • punkt zbiórki / spotkań / …

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zdrobn. punktacja ż, podpunkt m, punktualność ż, punktowanie n, wypunktowanie n, punktator m, punktak m

zdrobn. punkcik m

czas. punktować ndk., wypunktować dk.

przym. punktowy, punktowany, punktualny

przysł. punktowo, punktualnie

rzecz. punktowiec mrz

związki frazeologiczne:

mieć kota na punkcie / mieć bzika na punkcie • punkt ciężkości • punkt G • punkt honoru • punkt K • punkt krytyczny • punkt odniesienia • punkt styczny • punkt w życiu • punkt widzenia • punkt wyjścia • punkt zaczepienia • ruszyć z martwego punktu • stanąć w martwym punkcie • utknąć w martwym punkcie • znaleźć się na martwym punkcie

etymologia:

łac. punctum

uwagi:

(1.1-7) Niepoprawna jest forma dopełniacza liczby pojedynczej „punkta”.

tłumaczenia:

• albański: (1.3) neni
• angielski: (1.1) point; (1.3) dot; (1.6) dot
• arabski: (1.1) نقطة
• baskijski: (1.1) puntu; (1.2) puntu; (1.3) puntu; (1.4) puntu; (1.5) puntu; (1.6) puntu; (2.1) puntuan
• chorwacki: (1.1) točka ż
• czeski: (1.1) bod m
• dolnołużycki: (1.1) dypk m
• duński: (1.1) punkt n
• esperanto: (1.1) punkto; (1.2) punkto; (1.3) punkto; (1.6) punkto
• fiński: (1.1) piste
• górnołużycki: (1.1) dypk m
• grenlandzki: (1.1) nuuk
• hawajski: (1.5) ʻai
• hiszpański: (1.1) punto m; (2.1) en punto
• holenderski: (1.1) punt m
• jidysz: (1.1) פּונקט m (punkt); (1.2) פּונקט m (punkt); (1.3) פּונקט m (punkt); (1.4) פּונקט m (punkt); (1.6) פּונקט m (punkt), פּינטל n (pintl), פּינטעלע n (pintele); (2.1) פּונקט (punkt)
• kataloński: (1.1) punt m; (1.6) punt m
• łaciński: (1.1) punctum
• niemiecki: (1.1) Punkt m
• nowogrecki: (1.1) σημείο n; (1.2) σημείο n; (1.4) στιγμή ż; (1.5) σημείο n, πόντος m, βαθμός m; (1.6) τελεία ż; (2.1) ακριβώς
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• rosyjski: (1.1) точка ż
• słowacki: (1.1) bod m
• szwedzki: (1.1) punkt w; (1.5) poäng w
• wilamowski: (1.1) puŋkt m; (1.2) puŋkt m; (1.3) puŋkt m; (1.4) puŋkt m; (1.5) puŋkt m; (1.6) puŋkt m; (2.1) puŋkt m

źródła:

punkt (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) punkt, kropka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. punkto, dupunkto, tripunkto, punkteto, elirpunkto, mezpunkto, starpunkto, superpunkto, turnopunkto, turnpunkto, vidpunkto, ĉefpunkto

czas. punkti

przym. glitpunkta

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

punkt (język szwedzki)

punkt (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) punkt, kropka

(1.2) punkt (miejsce)

(1.3) punkt (wyszczególniony przedmiot, zdarzenie)

odmiana:

(1.1-2) en punkt, punkten, punkter, punkterna

przykłady:

(1.2) Avståndet från Sveriges sydligaste till nordligaste punkt är nästan 1600 kilometer. → Odległość między najbardziej na południe i najbardziej na północ wysuniętym punktem Szwecji wynosi prawie 1600 kilometrów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) nollpunkt

(1.2) smältpunkt • synpunkt

(1.3) programpunkt • tidspunkt

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: poäng

źródła: