interpretacja

interpretacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩntɛrprɛˈtaʦ̑ʲja], AS: [ĩnterpretacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wykładnia, wyjaśnienie, tłumaczenie; zob. też interpretacja w Wikipedii

(1.2) szt. twórcze odtworzenie utworu lub dzieła

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	interpretacja	interpretacje
dopełniacz	interpretacji	interpretacji / przest. interpretacyj
celownik	interpretacji	interpretacjom
biernik	interpretację	interpretacje
narzędnik	interpretacją	interpretacjami
miejscownik	interpretacji	interpretacjach
wołacz	interpretacjo	interpretacje

przykłady:

(1.1) Dosłowna interpretacja tego wiersza nie ma sensu, należy raczej rozszyfrować zawarte w nim metafory.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zinterpretowanie n, interpretowanie n, interpretator m, interpretatorka ż

czas. interpretować ndk., zinterpretować dk.

przym. interpretacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. interpretatio

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) interpretation
• arabski: (1.1) تَفْسِير
• białoruski: (1.1) інтэрпрэтацыя ż; (1.2) інтэрпрэтацыя ż
• boloński: (1.1) interpretaziån
• bułgarski: (1.1) интерпретация ż; (1.2) интерпретация ż
• esperanto: (1.1) interpreto
• francuski: (1.1) interprétation
• friulski: (1.1) interpretazion
• galicyjski: (1.1) interpretación
• hiszpański: (1.1) interpretación
• holenderski: (1.1) interpretatie
• interlingua: (1.1) interpretation
• kalabryjski: (1.1) interpretazziuni
• kataloński: (1.1) interpretació
• niemiecki: (1.1) Interpretation ż
• nowogrecki: (1.1) διερμηνεία ż, ερμηνεία ż, εκδοχή ż; (1.2) απόδοση ż, ερμηνεία ż
• portugalski: (1.1) interpretação ż
• rosyjski: (1.1) интерпретация ż; (1.2) интерпретация ż
• włoski: (1.1) interpretazione

źródła: