Turów

Turów (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. toponim, nazwa kilku wsi, osad i przysiółków wsi w Polsce; zob. też Turów w Wikipedii

(1.2) geogr. miasto na Białorusi; zob. też Turów (Białoruś) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Turów	Turowy
dopełniacz	Turowa	Turowów
celownik	Turowowi / przest. (tylko po „ku”) Turowu	Turowom
biernik	Turów	Turowy
narzędnik	Turowem	Turowami
miejscownik	Turowie	Turowach
wołacz	Turowie	Turowy

przykłady:

(1.1) Wyjeżdżając do Turowa, sprzedała mieszkanie w Kielcach.

(1.1) Celina mieszkała w Turowie do 2021 roku.

składnia:

kolokacje:

(1.2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Turowie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Turowa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Turowa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Turowa • mieszkaniec / mieszkanka Turowa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Turowie • pochodzić z Turowa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Turowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. turowianin mos, turowianka ż

przym. turowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.2) Тураў (Turaŭ)

źródła: