Kobiór

Kobiór (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie pszczyński; zob. też Kobiór w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kobiór	Kobióry
dopełniacz	Kobióra	Kobiórów
celownik	Kobiórowi	Kobiórom
biernik	Kobiór	Kobióry
narzędnik	Kobiórem	Kobiórami
miejscownik	Kobiórze	Kobiórach
wołacz	Kobiórze	Kobióry

przykłady:

(1.1) Od północy Tychy graniczą z Katowicami, od wschodu z Lędzinami i Bieruniem, od południa ze Świerczyńcem i Kobiórem, od zachodu z Wyrami i Mikołowem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kobiórze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kobióra • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kobióra • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kobióra • mieszkaniec / mieszkanka Kobióra • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kobiórze • pochodzić z Kobióra • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kobióra • herb Kobióra

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wieś

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kobiórski

rzecz. kobiórzanin mos, kobiórzanka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Kobier n

źródła: