Cielętnik

Cielętnik (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. osada w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Braniewo; zob. też Cielętnik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Cielętnik	Cielętniki
dopełniacz	Cielętnika	Cielętników
celownik	Cielętnikowi	Cielętnikom
biernik	Cielętnik	Cielętniki
narzędnik	Cielętnikiem	Cielętnikami
miejscownik	Cielętniku	Cielętnikach
wołacz	Cielętniku	Cielętniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Cielętniku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Cielętnika • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Cielętnika • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Cielętnika • mieszkaniec / mieszkanka Cielętnika • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Cielętniku • pochodzić z Cielętnika • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Cielętnika

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cielętnik m, cielę n, cielak m, cielaczek m, cielica ż, cieliczka ż, cielęciarnia ż, cielęcina ż, cielenie n, cielność ż, cielec m, ocielenie n, Cielętniki nmos

czas. cielić się ndk., ocielić się dk.

przym. cielęcy, cielny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. cielętnik

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: