Białokrynica

Białokrynica (język polski)

pałac w Białokrynicy (1.1), obraz pędzla Napoleona Ordy

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie krzemienieckim, położona nad rzeką Dziadowską Krynicą; zob. też Białokrynica (rejon krzemieniecki) w Wikipedii

(1.2) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie podhajeckim; zob. też Białokrynica (rejon podhajecki) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Białokrynica	Białokrynice
dopełniacz	Białokrynicy	Białokrynic
celownik	Białokrynicy	Białokrynicom
biernik	Białokrynicę	Białokrynice
narzędnik	Białokrynicą	Białokrynicami
miejscownik	Białokrynicy	Białokrynicach
wołacz	Białokrynico	Białokrynice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Białokrynicy • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Białokrynicy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Białokrynicy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Białokrynicy • mieszkaniec / mieszkanka Białokrynicy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Białokrynicy • pochodzić z Białokrynicy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Białokrynicy

synonimy:

(1.1) hist. także Biełokrynica, Białakrynica

(1.2) hist. Białokiernica, hist. także Białakrynica

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wieś

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. białokrynicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) Белокриница ż; (1.2) Белокриница ż
• ukraiński: (1.1) Білокриниця ż; (1.2) Білокриниця ż

źródła: