Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

pędzel

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

pędzel (język polski)

pędzle (1.1)
wymowa:
IPA[ˈpɛ̃nʣ̑ɛl], AS[pnʒel], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szt. techn. narzędzie składające się z pęczka włosia osadzonego na trzonku, służące m.in. do malowania; zob. też pędzel w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kiedy jesteś smutny, przygnębiony, weź do ręki farby, pędzel, przygotuj wodę i kartkę papieru dużego formatu[1]
(1.1) Szczecina borsuka używana jest do wyrobu delikatnych pędzli do golenia[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) pędzel malarski • pędzel płaski / okrągły / pierścieniowypędzel do golenia • pędzel do podkładu / pudrumiękki / twardy pędzel • malować pędzlem
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) pyndzel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pędzlowanie n, pędzelkowanie n
zdrobn. pędzelek mrz
czas. pędzlować ndk., pędzelkować ndk.
przym. pędzlowy, pędzelkowy
związki frazeologiczne:
coś pędzla czyjegośwyjść spod czyjegoś pędzla
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Narzędzia i maszyny
tłumaczenia:
źródła:
  1. Katarzyna Ostrowska, Jak osiągnąć sukces w świecie ducha i materii, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Stanisław Godlewski, Vademecum myśliwego, 1955, Narodowy Korpus Języka Polskiego.