Uwaga |
---|
å
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
å (język polski)
åÅ
- wymowa:
- znaczenia:
symbol
- (1.1) jęz. litera używana w tekstach naukowych do zapisu pochylonego „a”, tzn. staropolskiej oraz współczesnej dialektalnej samogłoski pośredniej między „a” i „o”
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
å (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1) en å, åen, åer, åerne
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) gå over åen efter vand → dosł. przekraczać strumień w poszukiwaniu wody, dochodzić do celu niepotrzebnie okrężną drogą • mange bække små gør en stor å → ziarnko do ziarnka, a zbierze się miarka
- uwagi:
- Å / å to ostatnia litera alfabetu duńskiego; przed reformą ortografii w 1948 zapisywana była jako Aa.
- źródła:
å (język norweski (bokmål))
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) 29. litera alfabetu norweskiego, minuskuła litery Å
rzeczownik, rodzaj męski lub żeński
wyznacznik bezokolicznika
- (3.1) (stojąc przed czasownikiem tworzy bezokolicznik)
wykrzyknik
- odmiana:
- (1.1) en å-en, å-en, å-er, å-ene
- (2.1) en å, åen, åer, åene lub ei å, åa, åer, åene
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
å (język norweski (nynorsk))
- wymowa:
- IPA: /ˈo/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) 29. litera alfabetu norweskiego, minuskuła litery Å
rzeczownik, rodzaj żeński
wyznacznik bezokolicznika
- (3.1) (stojąc przed czasownikiem tworzy bezokolicznik)
wykrzyknik
- odmiana:
- (1.1) ein å-en, å-en, å-ar, å-ane
- (2.1) ei å, åa, åer, åene
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
å (język norweski (riksmål))
- wymowa:
- IPA: /ˈo/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) 29. litera alfabetu norweskiego, minuskuła litery Å
rzeczownik, rodzaj wspólny
wyznacznik bezokolicznika
- (3.1) (stojąc przed czasownikiem tworzy bezokolicznik)
wykrzyknik
- odmiana:
- (1.1) en å-en, å-en, å-er, å-ene
- (2.1) en å, åen, åer, åene
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
å (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
przyimek
wykrzyknik
- odmiana:
- (1.1) en å, ån, åar, åarna
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) vattendrag, vattenflöde
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- złożenie rzeczownikowe åbäke • åkomma • åminnelse • åsikt • åsyn • åtanke • åverkan
- złożenie czasownikowe åberopa • ådagalägga • ådöma • åhöra • åkalla • åklaga • åligga • ålägga • åsamka • åse • åskåda • åstunda • åsyfta • åta • åtala • åvila • åvägabringa
- fraza czasownikowa gå över ån efter vatten
- złożenie przysłówkowe ånyo • åsido • åstad
- fraza przysłówkowa å bane • å båle • å färde • å någons sida • å någons vägnar
- przysłowie bättre stämma i bäcken än i ån • gå inte över ån efter vatten • många bäckar små gör en stor å
- etymologia:
- uwagi:
- (3.1) zobacz warianty: åh
- zobacz też: rännil • bäck • jokk • å • ström • flod • älv • biflod • eda • fors • dike • kanal (woda płynąca korytem)
- zobacz też: åberopa • ådagalägga • ådöma • åhöra • åkalla • åklaga • åkomma • åligga • ålägga • åminnelse • ånyo • åsamka • åse • åsido • åsikt • åskåda • åstunda • åsyfta • åsyn • åsämja • åta • åtala • åtanke • åteckna • åverkan • åvila • åvägabringa (złożenia z å = på)
- zobacz też: åbäke • åstad (złożenia z å = av)
- źródła: