bieg

bieg (język polski)

bieg (1.1)

bieg (1.3)

wymowa:

​, IPA: [bʲjɛk], AS: [bʹi ̯ek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) poruszanie się przez krótkie i szybkie podskoki

(1.2) postępowanie, rozwój zdarzenia lub procesu

(1.3) sport. konkurencja sportowa, w której chodzi o jak najszybsze dobiegnięcie do mety

(1.4) prąd wody, nurt

(1.5) mot. przełożenie w skrzyni biegów

(1.6) bud. ciąg stopni połączonych ze sobą

(1.7) st.pol. najazd

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	bieg
dopełniacz	biegu
celownik	biegowi
biernik	bieg
narzędnik	biegiem
miejscownik	biegu
wołacz	biegu

(1.3-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bieg	biegi
dopełniacz	biegu	biegów
celownik	biegowi	biegom
biernik	bieg	biegi
narzędnik	biegiem	biegami
miejscownik	biegu	biegach
wołacz	biegu	biegi

przykłady:

(1.1) Gdy spostrzegł napastników, rzucił się biegiem między drzewa.

(1.2) Optymista na ogół zakłada korzystny bieg zdarzeń.

(1.3) Adam zajął czwarte miejsce w biegu na 100 metrów.

(1.4) W górnym biegu rzeki często żyją pstrągi.

(1.5) Wrzuciłem piąty bieg.

(1.6) Bieg schodowy zaprojektowano jako żelbetowy.

składnia:

kolokacje:

(1.2) bieg zdarzeń • bieg czasu • z biegiem czasu / lat / dni

(1.3) bieg maratoński / sztafetowy • bieg długodystansowy / średniodystansowy / krótkodystansowy • bieg przez płotki (bieg płotkarski) / przełajowy • bieg na orientację

(1.4) bieg rzeki/strumienia/potoku

(1.5) wrzucić / zmienić bieg • skrzynia biegów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biegi nmos, bieganie n, bieganina ż, biegacz m, biegaczka ż, biegówka ż, bieżnia ż, bieżnik m, podbieg m, biegunka ż, przebieg m, wybieg mrz, zbiegowisko n, obieg mrz, ubieganie n

czas. biec, biegać, nadbiec, nadbiegać, odbiec, odbiegać, podbiec, podbiegać, przybiec, przybiegać, wybiec, wybiegać, zabiegać, zbiec, zbiegać, bieżyć

przym. biegowy, zabiegowy

przysł. biegowo, biegle, biegiem

wykrz. biegiem

związki frazeologiczne:

w biegu • włączyć wsteczny bieg

etymologia:

pol. biegać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) run; (1.2) course; (1.3) run, race; (1.4) course, current
• baskijski: (1.1) korrikaldi, lasterketa; (1.3) lasterketa
• dolnołużycki: (1.1) běg m; (1.2) běg m; (1.3) běg m
• duński: (1.1) løb n; (1.2) løb n; (1.5) gear n
• esperanto: (1.1) kuro; (1.5) rapidumo
• francuski: (1.1) course ż
• górnołużycki: (1.1) běh; (1.2) běh; (1.3) běh
• islandzki: (1.1) hlaup n; (1.3) hlaup n
• jidysz: (1.1) לויף m (lojf); (1.2) לויף m (lojf); (1.3) לויף m (lojf)
• łaciński: (1.1) cursus m
• niemiecki: (1.1) Lauf m; (1.2) Lauf m; (1.3) Lauf m
• rosyjski: (1.1) бег m; (1.2) бег m; (1.3) бег m
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) ходъ m (xodŭ)
• suahili: (1.1) mbio
• szwedzki: (1.3) löpning w; (1.5) växel w
• ukraiński: (1.1) біг m; (1.2) біг, хід m; (1.4) течія ż
• wepski: (1.1) joksend
• wilamowski: (1.1) łauf m; (1.2) łauf m; (1.3) łauf m
• włoski: (1.1) corsa ż; (1.2) corso m, andamento m, svolgimento m; (1.3) corsa ż; (1.4) corso m; (1.5) marcia ż

źródła:

bieg (język afrykanerski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pokuta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: