typ

typ (język polski)

wymowa:

​, IPA: [tɨp], AS: [typ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rodzaj, wzorzec

(1.2) osoba skupiająca cechy ludzi pewnej kategorii

(1.3) ktoś lub coś przewidziane przez kogoś na zwycięzcę

(1.4) syst. zool. kategoria w systematyce zwierząt; zob. też typ (biologia) w Wikipedii

(1.5) charakterystyczny wygląd i budowa człowieka w zależności od jego rasy lub przynależności etnicznej

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. podejrzany mężczyzna

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	typ	typy
dopełniacz	typu	typów
celownik	typowi	typom
biernik	typ	typy
narzędnik	typem	typami
miejscownik	typie	typach
wołacz	typie	typy

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	typ	typy
dopełniacz	typa	typów
celownik	typowi	typom
biernik	typa	typów
narzędnik	typem	typami
miejscownik	typie	typach
wołacz	typie	typy

przykłady:

(1.1) W tej części sklepu znajdują się buty typu turystycznego i sportowego.

(1.2) Mariusz to typ samotnika.

(1.3) Ten koń to mój typ. Postawiłem na niego 100 złotych.

(1.4) Strunowce to jeden z typów należących do królestwa zwierząt.

(1.5) Typ orientalny odznacza się dosyć wysokim wzrostem.

(2.1) Patrz na tego typa, jak on wygląda! Ubranie to chyba musiał ze śmietnika wyciągnąć!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.4) syst. bot. gromada

(2.1) typek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. typiara ż, typek m, podtyp m, typowość ż, typizacja ż

czas. typować ndk., wytypować dk.

przym. typowy, typiczny

przysł. typowo

związki frazeologiczne:

typ spod ciemnej gwiazdy

etymologia:

łac. typus < gr. τύπος < gr. τύπτω → bić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) type, model; (1.4) phylum; (2.1) character, fellow, guy
• arabski: (1.1) نوع, طرز, نمط
• czeski: (1.1) typ m; (2.1) typ m
• dolnołużycki: (1.1) typ m
• duński: (1.1) type w; (1.4) række w
• esperanto: (1.1) tipo
• francuski: (1.1) type m, genre m; (1.4) embranchement m; (2.1) type m, bonhomme m
• hiszpański: (1.1) tipo m; (1.4) filo m
• interlingua: (1.1) typo
• jidysz: (1.1) טיפּ m (tip); (2.1) יונג m (jung)
• kataloński: (1.1) tipus m
• łaciński: (1.1) typus m
• niemiecki: (1.4) Stamm m; (2.1) Typ m
• szwedzki: (1.1) sort w, slag n, typ w
• ukraiński: (1.1) тип m; (1.2) тип m; (1.3) тип m; (1.4) тип m; (2.1) тип m
• wilamowski: (1.1) typ m; (1.2) typ m; (1.3) typ m; (1.4) typ m; (1.5) typ m;(2.1) typ m
• włoski: (1.1) tipo m, modello m

źródła:

typ (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) typ, rodzaj

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	typ	typy
dopełniacz	typu	typů
celownik	typu	typům
biernik	typ	typy
wołacz	type	typy
miejscownik	typu	typech
narzędnik	typem	typy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

typ (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) typ, rodzaj

odmiana:

(1.1) en typ, typen, typer, typerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sort, slag

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. typisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

typ (język wilamowski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) typ (rodzaj, wzorzec)

(1.2) typ (osoba skupiająca cechy ludzi pewnej kategorii)

(1.3) typ (ktoś lub coś przewidziane przez kogoś na zwycięzcę)

(1.4) syst. zool. typ (biologia)

(1.5) typ (charakterystyczny wygląd i budowa człowieka w zależności od jego rasy lub przynależności etnicznej)

(1.6) pot. facet, typ, typek

odmiana:

(1.1-6) lp typ; lm typa

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. typiś, typyś

czas. typa

rzecz. typa n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: