zwycięzca

zwycięzca (język polski)

zwycięzcy (1.1) mistrzostw

zwycięzca (1.1) biegu

wymowa:

IPA: [zvɨˈʨ̑ɛ̃w̃sʦ̑a], AS: [zvyćẽũ̯sca], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę , ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ten, który zwyciężył, wygrał

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zwycięzca	zwycięzcy
dopełniacz	zwycięzcy	zwycięzców
celownik	zwycięzcy	zwycięzcom
biernik	zwycięzcę	zwycięzców
narzędnik	zwycięzcą	zwycięzcami
miejscownik	zwycięzcy	zwycięzcach
wołacz	zwycięzco	zwycięzcy
depr. M. i W. lm: (te) zwycięzce

przykłady:

(1.1) Zwycięzca teleturnieju udał się na wycieczkę do Palermo.

(1.1) Miłosław okazał się zwycięzcą ostatniego etapu olimpiady.

składnia:

(1.1) zwycięzca + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) książk. triumfator, tryumfator; daw. wiktor, zwyciężca, zwyciężyciel

antonimy:

(1.1) zwyciężony, pokonany, przegrany

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zwycięstwo n, zwyciężanie n, zwyciężenie n

forma żeńska zwyciężczyni ż

czas. zwyciężyć dk., zwyciężać ndk.

przym. zwycięski

przysł. zwycięsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. zwyciężać + -ca

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) fitimtar m
• angielski: (1.1) winner
• baskijski: (1.1) garaile, irabazle
• białoruski: (1.1) пераможца m
• czeczeński: (1.1) толамхо
• czeski: (1.1) vítěz
• duński: (1.1) vinder w
• esperanto: (1.1) venkinto
• estoński: (1.1) võitja
• francuski: (1.1) vainqueur m, gagnant m
• hiszpański: (1.1) vencedor m, ganador m
• interlingua: (1.1) victor
• islandzki: (1.1) sigurvegari m
• kataloński: (1.1) guanyador m
• kazachski: (1.1) жеңіскер
• koreański: (1.1) 수상자
• litewski: (1.1) nugalėtojas m
• luksemburski: (1.1) Gewënner m
• łaciński: (1.1) victor m
• maltański: (1.1) rebbieħ m
• niemiecki: (1.1) Sieger m, Gewinner m
• nowogrecki: (1.1) νικητής m
• rosyjski: (1.1) победитель m
• sanskryt: (1.1) जिन
• szwedzki: (1.1) vinnare w, segrare w, besegrare w
• ukraiński: (1.1) переможець m
• walijski: (1.1) enillydd m
• węgierski: (1.1) nyertes, győztes
• włoski: (1.1) vincitore m

źródła: