ogrodnik

ogrodnik (język polski)

ogrodnik (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔˈɡrɔdʲɲik], AS: [ogrodʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ogrod. osoba zajmująca się ogrodem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ogrodnik	ogrodnicy
dopełniacz	ogrodnika	ogrodników
celownik	ogrodnikowi	ogrodnikom
biernik	ogrodnika	ogrodników
narzędnik	ogrodnikiem	ogrodnikami
miejscownik	ogrodniku	ogrodnikach
wołacz	ogrodniku	ogrodnicy

przykłady:

(1.1) Potem sprowadził ogrodnika, a następnie: kowala, ślusarza, stolarza i kołodzieja.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Poznań) ogrodowy

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rolnik

hiponimy:

(1.1) badylarz, kwiaciarz, sadownik, warzywnik

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ogród m, ogródek mrz, ogrodnictwo n, ogrodniczki, ogradzanie n , ogrodzenie n

forma żeńska ogrodniczka

przym. ogrodniczy, ogrodowy

czas. ogradzać ndk., ogrodzić dk.

związki frazeologiczne:

pies ogrodnika • trzej ogrodnicy • zimni ogrodnicy

etymologia:

pol. ogród + -nik

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gardener
• białoruski: (1.1) агароднік m
• bułgarski: (1.1) градинар m
• czeski: (1.1) zahradník m
• duński: (1.1) havemand w, gartner w
• esperanto: (1.1) ĝardenisto
• fiński: (1.1) puutarhuri
• francuski: (1.1) jardinier m
• galicyjski: (1.1) xardineiro m
• hiszpański: (1.1) jardinero m, hortelano m
• holenderski: (1.1) hovenier m
• interlingua: (1.1) horticulturista
• islandzki: (1.1) garðyrkjumaður m
• kazachski: (1.1) бағбан
• koreański: (1.1) 정원사
• łotewski: (1.1) dārznieks m
• macedoński: (1.1) градинар m
• niemiecki: (1.1) Gärtner m
• nowogrecki: (1.1) κηπουρός m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) jardineiro
• rosyjski: (1.1) садовник m, огородник m, овощевод m
• słowacki: (1.1) záhradník m
• słoweński: (1.1) vrtnar m
• szwedzki: (1.1) trädgårdsmästare w
• tuvalu: (1.1) tino fai fātoaga
• ukraiński: (1.1) садівник m, садівничий m
• węgierski: (1.1) kertész
• wilamowski: (1.1) gātner m

źródła: