odczytywać

odczytywać (język polski)

mężczyzna odczytuje (1.2) komunikat

technik odczytuje (1.3) pomiar

wymowa:

IPA: [ˌɔṭʧ̑ɨˈtɨvaʨ̑], AS: [oṭčytyvać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• akc. pob. ​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. odczytać)

(1.1) czytać tekst zapisany nieznanymi znakami lub zapisany niewyraźnie

(1.2) publicznie czytać na głos

(1.3) zapoznawać się ze wskazaniami urządzenia pomiarowego

(1.4) interpretować coś, domyślać się czegoś

odmiana:

(1.1-4) koniugacja VIIIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		odczytywać
czas teraźniejszy		odczytuję	odczytujesz	odczytuje	odczytujemy	odczytujecie	odczytują
czas przeszły	m	odczytywałem	odczytywałeś	odczytywał	odczytywaliśmy	odczytywaliście	odczytywali
	ż	odczytywałam	odczytywałaś	odczytywała	odczytywałyśmy	odczytywałyście	odczytywały
	n	odczytywałom	odczytywałoś	odczytywało
tryb rozkazujący		niech odczytuję	odczytuj	niech odczytuje	odczytujmy	odczytujcie	niech odczytują
pozostałe formy czas przyszły m będę odczytywał, będę odczytywać będziesz odczytywał, będziesz odczytywać będzie odczytywał, będzie odczytywać będziemy odczytywali, będziemy odczytywać będziecie odczytywali, będziecie odczytywać będą odczytywali, będą odczytywać ż będę odczytywała, będę odczytywać będziesz odczytywała, będziesz odczytywać będzie odczytywała, będzie odczytywać będziemy odczytywały, będziemy odczytywać będziecie odczytywały, będziecie odczytywać będą odczytywały, będą odczytywać n będę odczytywało, będę odczytywać będziesz odczytywało, będziesz odczytywać będzie odczytywało, będzie odczytywać czas zaprzeszły m odczytywałem był odczytywałeś był odczytywał był odczytywaliśmy byli odczytywaliście byli odczytywali byli ż odczytywałam była odczytywałaś była odczytywała była odczytywałyśmy były odczytywałyście były odczytywały były n odczytywałom było odczytywałoś było odczytywało było forma bezosobowa czasu przeszłego odczytywano tryb przypuszczający m odczytywałbym, byłbym odczytywał odczytywałbyś, byłbyś odczytywał odczytywałby, byłby odczytywał odczytywalibyśmy, bylibyśmy odczytywali odczytywalibyście, bylibyście odczytywali odczytywaliby, byliby odczytywali ż odczytywałabym, byłabym odczytywała odczytywałabyś, byłabyś odczytywała odczytywałaby, byłaby odczytywała odczytywałybyśmy, byłybyśmy odczytywały odczytywałybyście, byłybyście odczytywały odczytywałyby, byłyby odczytywały n odczytywałobym, byłobym odczytywało odczytywałobyś, byłobyś odczytywało odczytywałoby, byłoby odczytywało imiesłów przymiotnikowy czynny m odczytujący, nieodczytujący ż odczytująca, nieodczytująca odczytujące, nieodczytujące n odczytujące, nieodczytujące imiesłów przymiotnikowy bierny m odczytywany odczytywani ż odczytywana odczytywane n odczytywane imiesłów przysłówkowy współczesny odczytując, nie odczytując rzeczownik odczasownikowy odczytywanie, nieodczytywanie

przykłady:

(1.1) Niewidomi odczytują dotykając pismo palcami.

(1.2) Nasz profesor miał zwyczaj odczytywać listę osób, które zdały egzamin.

(1.3) Podczas jazdy samochodem odczytywałem aktualną prędkość.

(1.4) Zdaje się, że wielokrotnie źle odczytywałem twoje wypowiedzi. Stąd te nieporozumienia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odszyfrowywać, dekodować

(1.2) czytać, wygłaszać

(1.4) domyślać się, interpretować

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odczytywanie n, odczytanie n, odczyt mrz, czytelność ż, poczytność ż

czas. czytać ndk., odczytać dk.

przym. poczytny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) decipher; (1.2) read aloud
• duński: (1.3) aflæse
• jidysz: (1.2) זאָגן (zogn)
• luksemburski: (1.2) virliesen
• niemiecki: (1.1) ablesen; (1.2) vorlesen; (1.3) ablesen
• rosyjski: (1.1) разбирать; (1.2) читать, прочитывать; (1.4) истолковывать

źródła: