Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

lalka

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

lalka (język polski)

lalki (1.1)
lalki (1.2)
lalki (1.3)
lalka (1.4)
lalki (1.5)
lalki (1.6)
lalka (1.9)
tralki dwulalkowe (1.11)
wymowa:
IPA[ˈlalka], AS[lalka] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dziecięca zabawka mająca ludzką postać; zob. też lalka (figurka) w Wikipedii
(1.2) przen. określenie na ładną, wystrojoną kobietę
(1.3) teatr. figurka człowieka lub zwierzęcia, poruszana przez aktora podczas spektaklu
(1.4) drewniany model człowieka z ruchomymi częściami dla malarza lub rzeźbiarza[1]
(1.5) daw. model krawiecki do upinania na nim sukni[1]
(1.6) lm lalki: snopki zboża układane w polu po sześć lub siedem[1]
(1.7) lm lalki: motki lnu do przędzenia
(1.8) folk. jeden z motywów zdobniczych na pisankach[1]
(1.9) przest. zool. owadzia poczwarka[1]
(1.10) gw. (Śląsk Cieszyński) anat. źrenica[2]
(1.11) archit. wybrzuszenie tralki
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Od mamy dostałam wczoraj ładną lalkę, jak przyjdziesz do mnie, to ci pokażę.
(1.2) Co mnie jednak dziwi najmocniej, — prawiłato okoliczność, że na podobnych lalkach nie poznają się mężczyźni. Dla żadnej kobiety, począwszy od Wąsowskiej, kończąc na mojej pokojówce, nie jest to sekret, że w Ewelinie nie zbudził się jeszcze ani rozum, ani serce; wszystko w niej śpi[3]
składnia:
kolokacje:
(1.6) zbierać zboże w lalki
synonimy:
(1.1) lala, laleczka, lalunia; daw. łątka
(1.2) lala, cizia
(1.3) w zależności od sposobu animowania: kukła, kukiełka, pacynka, marionetka, jawajka
(1.4) manekin
(1.5) manekin
(1.9) poczwarka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.11) tralka
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. lalkarz m, lalkarka ż, laluś m, lalkarstwo n
zdrobn. lala ż, laleczka ż, lalunia ż, lalusia ż
czas. lalkać
przym. lalkowy, lalusiowaty, laleczkowy, laleczkowaty, lalczyny
przysł. lalkowato, lalusiowato
związki frazeologiczne:
bezduszna lalkateatr lalek
etymologia:
(1.1) pol. lala < prasł. *ľaľa – dziecięcy wyraz powstały przez podwojenie sylaby la, analogicznie do tata/tatko, mama/mamka, baba/babka, ciocia/ciotka, niania/niańka[4]
(1.9) kalka językowa z łaciny, łac. pupa → „lalka” i „poczwarka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.10) zobacz listę tłumaczeń w haśle: źrenica
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. 2, Warszawa 1900–1927, s. 678.
  2. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  3. Bolesław Prus: Lalka
  4. Izabela Marmor: Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Szkolne PWN Sp. z o.o., str. 224