lalkarz

lalkarz (język polski)

lalkarze (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈlalkaʃ], AS: [lalkaš], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) teatr. artysta teatralny zajmujący się animowaniem lalek

(1.2) rzem. rzemieślnik, który wyrabia lalki

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lalkarz	lalkarze
dopełniacz	lalkarza	lalkarzy
celownik	lalkarzowi	lalkarzom
biernik	lalkarza	lalkarzy
narzędnik	lalkarzem	lalkarzami
miejscownik	lalkarzu	lalkarzach
wołacz	lalkarzu	lalkarze

przykłady:

(1.1) Scena gości lalkarzy z Węgier.

(1.2) Do warsztatu lalkarza należy też dłuto.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) artysta

(1.2) rzemieślnik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lalka ż, lalkarstwo n, lalunia ż

forma żeńska lalkarka ż

przym. lalkowy, lalkarski

wykrz. lala

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. lalka + -arz

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) puppeteer
• białoruski: (1.1) лялечнік m; (1.2) лялечнік m
• czeski: (1.1) loutkoherec m, loutkovodič m, loutkář m
• hiszpański: (1.1) titiritero m
• niemiecki: (1.1) Puppenspieler m
• nowogrecki: (1.1) μαριονετίστας m, κουκλοπαίχτης m
• portugalski: (1.1) fantocheiro m
• rosyjski: (1.1) кукловод m
• turecki: (1.1) kuklacı
• ukraiński: (1.1) лялькар m
• włoski: (1.1) burattinaio m

źródła: