centralizacja

centralizacja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) proces skupiania elementów lub prerogatyw w jednym ośrodku

(1.2) praw. polit. podporządkowywanie władz lokalnych władzom centralnym; zob. też centralizacja (prawo) w Wikipedii

(1.3) urb. proces ekologiczny polegający na skupianiu się pewnego typu instytucji lub form zachowań w jednym obszarze miasta

(1.4) ekon. gromadzenie kapitału w wąskiej grupie państw

odmiana:

(1.1-4) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	centralizacja
dopełniacz	centralizacji
celownik	centralizacji
biernik	centralizację
narzędnik	centralizacją
miejscownik	centralizacji
wołacz	centralizacjo

przykłady:

(1.2) Zmiany w administracji okresu Średniego Państwa cechowało zmierzanie w kierunku centralizacji procesów decyzyjnych kosztem urzędów prowincjonalnych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. centrala ż, centralizowanie n

przym. centralizacyjny, centralny

czas. centralizować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. centralis

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bryt. centralisation, amer. centralization
• bułgarski: (1.1) централизация ż
• francuski: (1.1) centralisation ż
• niemiecki: (1.1) Zentralisation ż
• włoski: (1.1) centralizzazione ż

źródła: