Uwaga |
---|
Weimar
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Weimar (użycie wyrazu obcego w języku polskim)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Turyngia; zob. też Weimar w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Weimar Weimary dopełniacz Weimaru Weimarów celownik Weimarowi Weimarom biernik Weimar Weimary narzędnik Weimarem Weimarami miejscownik Weimarze Weimarach wołacz Weimarze Weimary
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Weimarze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Weimaru • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Weimaru • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Weimaru • mieszkaniec / mieszkanka Weimaru • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Weimarze • pochodzić z Weimaru • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Weimaru
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Weimar
- białoruski: (1.1) Веймар
- czeski: (1.1) Výmar
- francuski: (1.1) Weimar
- hiszpański: (1.1) Weimar
- kataloński: (1.1) Weimar
- litewski: (1.1) Veimaras
- niemiecki: (1.1) Weimar
- rosyjski: (1.1) Веймар
- słowacki: (1.1) Weimar
- ukraiński: (1.1) Веймар
- włoski: (1.1) Weimar
- źródła: