Starogard

Starogard (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. osada sołecka w północnej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Resko; zob. też Starogard w Wikipedii

(1.2) geogr. toponim stanowiący część nazwy miasta Starogard Gdański

odmiana:

(1.1-2) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Starogard	Starogardy
dopełniacz	Starogardu	Starogardów
celownik	Starogardowi	Starogardom
biernik	Starogard	Starogardy
narzędnik	Starogardem	Starogardami
miejscownik	Starogardzie	Starogardach
wołacz	Starogardzie	Starogardy

przykłady:

(1.1) W dworze obronnym w Starogardzie przeprowadzono w zeszłym roku prace wykopaliskowe.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Starogardzie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Starogardu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Starogardu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Starogardu • mieszkaniec / mieszkanka Starogardu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Starogardzie • pochodzić z Starogardu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Starogardu

(1.2) Starogard Gdański

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) osada

(1.2) toponim

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. starogardzianin m, starogardzianka ż

przym. starogardzki

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) Zitarigroda w średniowiecznej biografii misyjnej Ottona z Bambergu

(1.2) kasz. Starogarda

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Stargordt, daw. Stargord; (1.2) Stargard

źródła: