Mysłowice

Mysłowice (język polski)

Mysłowice (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌmɨswɔˈvʲiʦ̑ɛ], AS: [mysu̯ovʹice], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim; zob. też Mysłowice w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Mysłowice
dopełniacz	Mysłowic
celownik	Mysłowicom
biernik	Mysłowice
narzędnik	Mysłowicami
miejscownik	Mysłowicach
wołacz	Mysłowice

przykłady:

(1.1) Jadąc rano do Mysłowic, odwiedziliśmy babcię Honoratę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Mysłowicach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Mysłowic • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Mysłowic • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Mysłowic • mieszkaniec / mieszkanka Mysłowic • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Mysłowicach • pochodzić z Mysłowic • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Mysłowic • herb / flaga Mysłowic

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) Bończyk, Brzezinka, Brzęczkowice, Centrum, Ćmok, Dziećkowice, Hajdowizna, Janów Miejski, Kosztowy, Krasowy, Larysz, Ławki, Morgi, Piasek, Słupna, Stare Miasto, Szopena, Tuwima, Wesoła, Wielka Skotnica

wyrazy pokrewne:

rzecz. mysłowiczanin m, mysłowiczanka ż

przym. mysłowicki, podmysłowicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Mysław, pol. Mysł, pol. Miłosław

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Myslovice
• łaciński: (1.1) Mislovia ż
• niemiecki: (1.1) Myslowitz n

źródła: