Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

Grzymałów

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Grzymałów (język polski)

herb Grzymałowa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie husiatyńskim, nad rzeką Gniłą[1][2]; zob. też Grzymałów (Ukraina) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Grzymałowie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Grzymałowa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Grzymałowa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Grzymałowa • mieszkaniec / mieszkanka Grzymałowa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Grzymałowie • pochodzić z Grzymałowa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Grzymałowa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) osiedle
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. grzymałowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) przestarzała forma celownika „Grzymałowu” występuje wyłącznie po przyimku „ku
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 315.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło Grzymałów, pow. skałacki w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack. Warszawa, 1881.