Gostynin

Gostynin (język polski)

Gostynin (1.1)

wymowa:

IPA: [ɡɔˈstɨ̃ɲĩn], AS: [gostỹńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w województwie mazowieckim; zob. też Gostynin w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Gostynin
dopełniacz	Gostynina
celownik	Gostyninowi
biernik	Gostynin
narzędnik	Gostyninem
miejscownik	Gostyninie
wołacz	Gostyninie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Gostyninie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Gostynina • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Gostynina • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Gostynina • mieszkaniec / mieszkanka Gostynina • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Gostyninie • pochodzić z Gostynina • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Gostynina

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gostyninianin mos, gostyninianka ż

przym. gostyniński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Гастынін m
• łaciński: (1.1) Gostinia ż

źródła: