Gliwice

Gliwice (język polski)

panorama Gliwic (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ɡlʲiˈvʲiʦ̑ɛ], AS: [glʹivʹice], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto w południowej Polsce; zob. też Gliwice w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Gliwice
dopełniacz	Gliwic
celownik	Gliwicom
biernik	Gliwice
narzędnik	Gliwicami
miejscownik	Gliwicach
wołacz	Gliwice

przykłady:

(1.1) Jarek wywołał już zdjęcia z palmiarni w Gliwicach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Gliwicach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Gliwic • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Gliwic • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Gliwic • mieszkaniec / mieszkanka Gliwic • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Gliwicach • pochodzić z Gliwic • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Gliwic

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) toponim

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gliwiczanin m, gliwiczanka ż

przym. gliwicki, podgliwicki, gliwy

czas. gliwieć

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.pol. gliwy → gliniasty

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Gliwice
• białoruski: (1.1) Глівіцы lm
• czeski: (1.1) Glivice, Hlivice
• koreański: (1.1) 글리비체
• łaciński: (1.1) Glivitium
• niemiecki: (1.1) Gleiwitz
• rosyjski: (1.1) Гливице m

źródła:

Gliwice (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) geogr. Gliwice

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: