Barnauł

Barnauł (język polski)

herb Barnaułu (1.1)

Barnauł (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Ałtajskim, nad Obem; zob. też Barnauł w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Barnauł	Barnauły
dopełniacz	Barnaułu	Barnaułów
celownik	Barnaułowi	Barnaułom
biernik	Barnauł	Barnauły
narzędnik	Barnaułem	Barnaułami
miejscownik	Barnaule	Barnaułach
wołacz	Barnaule	Barnauły

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Barnaule • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Barnaułu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Barnaułu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Barnaułu • mieszkaniec / mieszkanka Barnaułu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Barnaule • pochodzić z Barnaułu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Barnaułu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Barnaułka ż

przym. barnaulski

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. Барнаул (Barnauł)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Barnaul
• białoruski: (1.1) Барнаул m
• bułgarski: (1.1) Барнаул m
• duński: (1.1) Barnaul
• francuski: (1.1) Barnaoul m
• hiszpański: (1.1) Barnaúl m
• macedoński: (1.1) Барнаул m
• niemiecki: (1.1) Barnaul n
• nowogrecki: (1.1) Μπαρναούλ
• portugalski: (1.1) Barnaul ż
• rosyjski: (1.1) Барнаул m
• ukraiński: (1.1) Барнаул m

źródła: