Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

Abidżan

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: Abidžan

Abidżan (język polski)

Abidżan (1.1)
wymowa:
IPA[ˈabʲiʤ̑ãn], AS[abʹiǯãn] lub IPA[abʲˈiʤ̑ãn], AS[abʹiǯãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. na 3 syl., ?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: A•bi•dżan[1]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto, siedziba rządu Wybrzeża Kości Słoniowej[2]; zob. też Abidżan w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Abidżanie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Abidżanu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Abidżanu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Abidżanu • mieszkaniec / mieszkanka Abidżanu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Abidżanie • pochodzić z Abidżanu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Abidżanu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) miasto
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. abidżańczyk mos, abidżanka ż
przym. abidżański
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) od wyrażenia w lokalnym języku „obcięłyśmy liście”, które francuscy koloniści omyłkowo wzięli za nazwę miejscowości[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło Abidżan w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 1.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 566.
  3. 3,0 3,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 47.
  4. Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1.