Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

wracać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

wracać (język polski)

żołnierz wraca (1.1) do domu
wymowa:
IPA[ˈvraʦ̑aʨ̑], AS[vracać] ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wrócić)

(1.1) przybywać do miejsca, z którego się wyszło lub było poprzednio
(1.2) ponawiać myśl lub temat, o którym mówiło się lub myślało wcześniej
(1.3) przen. odzyskiwać przytomność, władze umysłowe, uspokajać się
(1.4) zwracać, przywracać

czasownik zwrotny wracać się

(2.1) cofać się, robić kilka kroków wstecz
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Na święta wracam do domu.
(1.2) Nie chcę wracać do tej rozmowy. Wszystko już zostało wyjaśnione.
(1.3) Rano ojciec był bardzo zdenerwowany. Idź, zobacz czy już wrócił do siebie.
(2.1) Synku, wróć się i posprzątaj papierki, które rozrzuciłeś na podłodze.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zwrot m, zwrotnik m, zwrotka ż, wracanie n
czas. nawracać ndk., odwracać ndk., powracać ndk., przewracać ndk., przywracać ndk., wywracać ndk., zawracać ndk., wrócić dk.
związki frazeologiczne:
opadnięty kwiat nie wraca na łodygę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: