zdenerwowany

zdenerwowany (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzdɛ̃nɛrvɔˈvãnɨ], AS: [zdẽnervovãny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odczuwający niepokój, niepewność

(1.2) odczuwający rozdrażnienie, złość

(1.3) będący przejawem niepokoju, niepewności, rozdrażnienia

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	zdenerwowany		zdenerwowana	zdenerwowane	zdenerwowani	zdenerwowane
dopełniacz	zdenerwowanego		zdenerwowanej	zdenerwowanego	zdenerwowanych
celownik	zdenerwowanemu		zdenerwowanej	zdenerwowanemu	zdenerwowanym
biernik	zdenerwowanego	zdenerwowany	zdenerwowaną	zdenerwowane	zdenerwowanych	zdenerwowane
narzędnik	zdenerwowanym		zdenerwowaną	zdenerwowanym	zdenerwowanymi
miejscownik	zdenerwowanym		zdenerwowanej	zdenerwowanym	zdenerwowanych
wołacz	zdenerwowany		zdenerwowana	zdenerwowane	zdenerwowani	zdenerwowane

przykłady:

(1.1) Przed egzaminem była bardzo zdenerwowana.

(1.2) Lepiej nie idź teraz do niego, bo jest zdenerwowany z powodu uciążliwych urzędników.

(1.3) Zdenerwowane ruchy dawały podstawy do podejrzeń.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zdenerwowanie n

czas. zdenerwować (zdenerwować się), denerwować (denerwować się)

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) nervous; (1.2) irritated
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.2)
• rosyjski: (1.1) нервный, беспокойный; (1.2) взволнованный; (1.3) взволнованный
• sanskryt: (1.2) आयस्त
• szwedzki: (1.1) nervös; (1.2) upprörd

źródła: