wpół

wpół (język polski)

wymowa:

IPA: [fpuw], AS: [fpuu̯], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) przy podawaniu czasu: pół godziny przed pełną godziną

(1.2) w połowie, częściowo

(1.3) w połowie, w środkowej części; odnośnie ludzi: w pasie, w talii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Jest wpół do szóstej. (= jest 5:30 albo 17:30)

(1.1) Spotykamy się o wpół do ósmej.

(1.2) Jagienka zaś odrzekła, na wpół z niechęcią, a na wpół ze smutkiem: (…)

(1.2) Toledo dał nam mundur na wpół francuski, a na wpół hiszpański.

(1.2) Zygfryd jechał na wpół przytomny, trawiony przez gorączkę.

(1.3) Obrońca złapał napastnika wpół i powalił go na ziemię tuż przed polem karnym.

składnia:

(1.1) wpół do + D., o wpół do + D.

kolokacje:

(1.2) na wpół

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

licz. pół

rzecz. połowica ż, połowinki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też:  Porada „wpół do dziewiątej” w: Poradnia językowa PWN.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) half
• dolnołużycki: (1.1) napoł
• niemiecki: (1.1) halb; (1.2) halb
• szwedzki: (1.1) halv

źródła: