Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

trawić

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

trawić (język polski)

wymowa:
IPA[ˈtravʲiʨ̑], AS[travʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) rozkładać spożyty pokarm na prostsze części
(1.2) st.pol. spędzić
(1.3) pot. przen. tolerować, znosić
(1.4) daw. zużyć, zniszczyć[1]
(1.5) daw. szczuć, zwłaszcza zwierzęciem[1]
(1.6) st.pol. wygryzać (skądś kogoś)[2]
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strawa ż, strawność ż, trawa[2] ż, potrawa[2] ż, trawienie n, strawienie n
czas. marnotrawić[2] ndk., strawić dk., wytrawić[2] dk.
przym. strawny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.4) Wyraz ten związany jest ze słowem trava, który w językach słowiańskich oznaczał paszę dla zwierząt[3].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Jan Rozwadowski, Z dziejów polskich wyrazów i zwrotów, „Język Polski” nr 4/1913, s. 108.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Jan Rozwadowski, Z dziejów polskich wyrazów i zwrotów, „Język Polski” nr 4/1913, s. 109.
  3. Jan Rozwadowski, Z dziejów polskich wyrazów i zwrotów, „Język Polski” nr 4/1913, s. 112.