Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

wiosło

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

wiosło (język polski)

wiosło (1.1) dwupióre
wiosła (1.1)
wymowa:
IPA[ˈvʲjɔswɔ], AS[vʹi ̯osu̯o], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) spłaszczony i rozszerzony u końca (lub obu końców) kij służący do nadawania biegu łodzi oraz kierowania nią; zob. też wiosło w Wikipedii
(1.2) gwara muzyków rockowych gitara elektryczna
(1.3) pot. żart. łyżka
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Hanna chwyciła za wiosła, a ja oddałem się kąpieli słonecznej.
(1.2) Ten facet gra na wiośle jak opętany.
(1.3) Chłopcy chwycili za wiosła jakby nie jedli od miesiąca.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pióro wiosła • wiosło dwupióre
synonimy:
(1.1) daw. rudel[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiosłowanie n, wioślarstwo n, wioślarz m, wioślarka ż
czas. wieźć, wiosłować ndk.
przym. wiosłowy, wioślarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło rudel I w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

wiosło (język kaszubski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) żegl. wiosło
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. wiosłowac
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: