szurnąć

szurnąć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʃurnɔ̃ɲʨ̑], AS: [šurnõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. szurać)

(1.1) przesunąć czymś z hałasem po jakiejś powierzchni

(1.2) pot. przen. zabrać coś

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)

(2.1) pot. uciec

odmiana:

(1.1-2) koniugacja Va

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		szurnąć
czas przyszły prosty		szurnę	szurniesz	szurnie	szurniemy	szurniecie	szurną
czas przeszły	m	szurnąłem	szurnąłeś	szurnął	szurnęliśmy	szurnęliście	szurnęli
	ż	szurnęłam	szurnęłaś	szurnęła	szurnęłyśmy	szurnęłyście	szurnęły
	n	szurnęłom	szurnęłoś	szurnęło
tryb rozkazujący		niech szurnę	szurnij	niech szurnie	szurnijmy	szurnijcie	niech szurną
pozostałe formy czas zaprzeszły m szurnąłem był szurnąłeś był szurnął był szurnęliśmy byli szurnęliście byli szurnęli byli ż szurnęłam była szurnęłaś była szurnęła była szurnęłyśmy były szurnęłyście były szurnęły były n szurnęłom było szurnęłoś było szurnęło było forma bezosobowa czasu przeszłego szurnięto tryb przypuszczający m szurnąłbym, byłbym szurnął szurnąłbyś, byłbyś szurnął szurnąłby, byłby szurnął szurnęlibyśmy, bylibyśmy szurnęli szurnęlibyście, bylibyście szurnęli szurnęliby, byliby szurnęli ż szurnęłabym, byłabym szurnęła szurnęłabyś, byłabyś szurnęła szurnęłaby, byłaby szurnęła szurnęłybyśmy, byłybyśmy szurnęły szurnęłybyście, byłybyście szurnęły szurnęłyby, byłyby szurnęły n szurnęłobym, byłobym szurnęło szurnęłobyś, byłobyś szurnęło szurnęłoby, byłoby szurnęło imiesłów przymiotnikowy przeszły m szurnięty szurnięci ż szurnięta szurnięte n szurnięte imiesłów przysłówkowy uprzedni szurnąwszy rzeczownik odczasownikowy szurnięcie, nieszurnięcie

(2.1) koniugacja Va

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		szurnąć
czas przyszły prosty		szurnę	szurniesz	szurnie	szurniemy	szurniecie	szurną
czas przeszły	m	szurnąłem	szurnąłeś	szurnął	szurnęliśmy	szurnęliście	szurnęli
	ż	szurnęłam	szurnęłaś	szurnęła	szurnęłyśmy	szurnęłyście	szurnęły
	n	szurnęłom	szurnęłoś	szurnęło
tryb rozkazujący		niech szurnę	szurnij	niech szurnie	szurnijmy	szurnijcie	niech szurną
pozostałe formy czas zaprzeszły m szurnąłem był szurnąłeś był szurnął był szurnęliśmy byli szurnęliście byli szurnęli byli ż szurnęłam była szurnęłaś była szurnęła była szurnęłyśmy były szurnęłyście były szurnęły były n szurnęłom było szurnęłoś było szurnęło było forma bezosobowa czasu przeszłego szurnięto tryb przypuszczający m szurnąłbym, byłbym szurnął szurnąłbyś, byłbyś szurnął szurnąłby, byłby szurnął szurnęlibyśmy, bylibyśmy szurnęli szurnęlibyście, bylibyście szurnęli szurnęliby, byliby szurnęli ż szurnęłabym, byłabym szurnęła szurnęłabyś, byłabyś szurnęła szurnęłaby, byłaby szurnęła szurnęłybyśmy, byłybyśmy szurnęły szurnęłybyście, byłybyście szurnęły szurnęłyby, byłyby szurnęły n szurnęłobym, byłobym szurnęło szurnęłobyś, byłobyś szurnęło szurnęłoby, byłoby szurnęło imiesłów przysłówkowy uprzedni szurnąwszy rzeczownik odczasownikowy szurnięcie, nieszurnięcie

przykłady:

(1.1) Jacek szurnął butami przy wejściu.

(1.2) Jacek bez ceregieli szurnął sobie jabłko ze straganu.

(2.1) Beacie wczoraj szurnął kot przez niedomknięte drzwi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) uciec, pierzchnąć, zrejterować; eufem. wycofać się na z góry upatrzone pozycje; pot. zwiać, prysnąć, czmychnąć, smyrgnąć, dać dyla, dać drapaka, dać nogę, wziąć nogi za pas, pokazać pięty, pokazać plecy; posp. spieprzyć; reg. pozn. ućknąć; st.pol. dernąć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szuranie n, szurnięcie n

czas. szurać ndk.

przym. szurnięty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: szurać

• rosyjski: (1.1) шаркнуть dk., шмыгнуть dk.; (2.1) шмыгнуть

źródła: