Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

szurać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

szurać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈʃuraʨ̑], AS: [šurać]
​?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) w aspekcie dokonanym: szurnąć → pot. rzucić coś szybko, wyrzucić coś lub kogoś (np. z pracy)
(1.2) w aspekcie dokonanym: szurnąć → pot. uderzyć kogoś
(1.3) poruszać czymś wydając dźwięk
odmiana:
aspekt dokonany: szurnąć
przykłady:
(1.3) Wuj (…) był zawsze prosty jak trzcina, elegancki, kroczył marszowym krokiem, witając się z paniami zamaszyście szurał nogami w wyglancowanych na błysk półbutach[1].
składnia:
kolokacje:
(1.3) szurać nogami
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. szurnięty
rzecz. szurnięcie
czas. szurnąć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Zdzisław Morawski, Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=szurać&oldid=93071”