Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

szames

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

szames (język polski)

przedwojenny szames (1.1)
wymowa:
IPA[ˈʃãmɛs], ASãmes], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. żyd. posługacz w synagodze, gminie, sądzie rabinackim bądź w bractwie żydowskim, którego zadaniem było m.in. przygotowywanie synagogi do nabożeństw, pomaganie chazanom, poranne budzenie mężczyzn na modlitwy itp.[1][2]; zob. też szames w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Późno wieczorem rebe zawołał do siebie szamesa i kazał sobie powtórzyć nowiny. Wiadomości były okropne. W ciągu dnia zmarło jeszcze stu trzydziestu Żydów[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) szkolnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
jid. שמשׂ (szames) < hebr. שַׁמָּשׁ (szamasz)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5.
  2. Hasło szames w: Polski słownik judaistyczny, Żydowski Instytut Historyczny.
  3. Bruno Jasieński, Palę Paryż, 1929, Narodowy Korpus Języka Polskiego.