zemrzeć

zemrzeć (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈzɛ̃mʒɛʨ̑], AS: [zẽmžeć], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)

(1.1) umrzeć

odmiana:

(1.1) koniugacja XI

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zemrzeć
czas przyszły prosty		zemrę	zemrzesz	zemrze	zemrzemy	zemrzecie	zemrą
czas przeszły	m	zmarłem	zmarłeś	zmarł	zmarliśmy	zmarliście	zmarli
	ż	zmarłam	zmarłaś	zmarła	zmarłyśmy	zmarłyście	zmarły
	n	zmarłom	zmarłoś	zmarło
tryb rozkazujący		niech zemrę	zemrzyj	niech zemrze	zemrzyjmy	zemrzyjcie	niech zemrą
pozostałe formy czas zaprzeszły m zmarłem był zmarłeś był zmarł był zmarliśmy byli zmarliście byli zmarli byli ż zmarłam była zmarłaś była zmarła była zmarłyśmy były zmarłyście były zmarły były n zmarłom było zmarłoś było zmarło było forma bezosobowa czasu przeszłego zmarto tryb przypuszczający m zmarłbym, byłbym zmarł zmarłbyś, byłbyś zmarł zmarłby, byłby zmarł zmarlibyśmy, bylibyśmy zmarli zmarlibyście, bylibyście zmarli zmarliby, byliby zmarli ż zmarłabym, byłabym zmarła zmarłabyś, byłabyś zmarła zmarłaby, byłaby zmarła zmarłybyśmy, byłybyśmy zmarły zmarłybyście, byłybyście zmarły zmarłyby, byłyby zmarły n zmarłobym, byłobym zmarło zmarłobyś, byłobyś zmarło zmarłoby, byłoby zmarło imiesłów przysłówkowy uprzedni zmarłszy rzeczownik odczasownikowy zmarcie, niezmarcie

przykłady:

(1.1) Podróżnicy zmarli z pragnienia na pustyni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zmarły m, zmarła ż, zmarcie n

przym. zmarły

czas. mrzeć ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: umierać

• hiszpański: (1.1) fallecer, morir, perecer

źródła: