styl

styl (język polski)

wymowa:

​, IPA: [stɨl], AS: [styl]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sposób wyrażania się; sposób mówienia, pisania; zob. też styl (językoznawstwo) w Wikipedii

(1.2) sposób czyjegoś postępowania, zachowania

(1.3) zespół cech charakterystycznych dla danego regionu, epoki itp.

(1.4) sport. ruchy właściwe danej dyscyplinie sportowej

(1.5) rodzaj starożytnego przyrządu do pisania, rylec

(1.6) inform. wygląd elementu strony HTML, nadawany za pomocą CSS

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	styl	style
dopełniacz	stylu	stylów
celownik	stylowi	stylom
biernik	styl	style
narzędnik	stylem	stylami
miejscownik	stylu	stylach
wołacz	stylu	style

przykłady:

(1.1) W utworze tym styl podniosły splata się ze stylem potocznym.

(1.2) Ona ma własny styl, ponieważ nie podoba jej się aktualna moda młodzieżowa.

(1.3) Ratusz został zbudowany w stylu gotyckim w XV wieku.

(1.4) Sportowiec płynął 100 (= sto) metrów stylem grzbietowym.

składnia:

kolokacje:

(1.1) styl artystyczny / naukowy / potoczny / przemówień / publicystyczno-dziennikarski / urzędowy / użytkowy

(1.2) (swobodny) styl życia

(1.3) styl renesansowy / gotycki

(1.4) w narciarstwie: styl dowolny / klasyczny / łyżwowy • w pływaniu: styl dowolny, styl grzbietowy, styl klasyczny, styl motylkowy • w zapasach: styl wolny / klasyczny

synonimy:

(1.5) rylec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. stylistyka ż, stylista mos, stylistka ż, stylizacja ż, stylizatorstwo n, stylizator mos, stylizowanie n

przym. stylistyczny, stylowy

przysł. stylowo

czas. stylizować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. style < łac. stylus (stylios) „rylec do pisania na woskowych tabliczkach”, prawd. z gr. στῦλος (stylos) → „słup”

uwagi:

dopełniacz lm „stylów”, nie „styli”

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) style; (1.2) style; (1.3) style; (1.4) style; (1.5) style, stylus; (1.6) style
• arabski: (1) أسلوب ,تصميم ,نمط
• bułgarski: (1.1) стил m; (1.2) стил m; (1.3) стил m; (1.4) стил m; (1.5) стил m; (1.6) стил m
• dolnołużycki: (1.1) stil m; (1.2) stil m; (1.3) stil m; (1.4) stil m
• duński: (1.1) stil w; (1.2) stil w; (1.3) stil w
• esperanto: (1.1) stilo; (1.2) stilo; (1.3) stilo; (1.4) stilo; (1.5) stilo; (1.6) stilo
• górnołużycki: (1.1) stil m; (1.2) stil m; (1.3) stil m; (1.4) stil m
• jidysz: (1.1) סטיל m (stil); (1.2) סטיל m (stil), נוסח m (nusech); (1.3) סטיל m (stil), נוסח m (nusech); (1.4) סטיל m (stil)
• kataloński: (1.1) estil m; (1.2) estil m
• łaciński: (1.5) stilus
• niemiecki: (1.1) Stil m; (1.2) Stil m; (1.3) Stil m; (1.4) Stil m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.?)
• rosyjski: (1.1) стиль m; (1.2) стиль m; (1.3) стиль m; (1.4) стиль m; (1.5) стило n, стилус m; (1.6) стиль m
• szwedzki: (1.1) stil w; (1.2) stil w; (1.3) stil w
• tajski: (1.1) สไตล์, ลีลา, แบบ, แนว; (1.2) สไตล์, ลีลา, แบบ, แนว; (1.3) สไตล์, ลีลา, แบบ, แนว; (1.4) สไตล์, ลีลา, แบบ, แนว; (1.5) สไตล์, ลีลา, แบบ, แนว; (1.6) สไตล์, ลีลา, แบบ, แนว
• ukraiński: (1.1) стиль m; (1.2) стиль m; (1.3) стиль m; (1.4) стиль m
• węgierski: (1.1) stílus; (1.2) stílus; (1.3) stílus; (1.4) stílus; (1.5) stílus; (1.6) stílus

źródła:

styl (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) styl

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	styl	styly
dopełniacz	stylu	stylů
celownik	stylu	stylům
biernik	styl	styly
wołacz	style	styly
miejscownik	stylu	stylech
narzędnik	stylem	styly

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) životní styl → styl życia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. stylový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: