Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

własny

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

własny (język polski)

wymowa:
IPA[ˈvwasnɨ], AS[vu̯asny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) będący w czyimś wyłącznym posiadaniu
(1.2) właściwy temu, o kim lub o czym jest mowa
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) To jest mój własny komputer.
(1.2) Ona ma swój własny styl ubierania się.
składnia:
kolokacje:
(1.1) własny kątwidzieć na własne oczynie wierzyć własnym uszom/oczomna własnej skórzewe własnej osobie
(1.2) rzeczownik własny
synonimy:
(1.1) osobisty, prywatny, indywidualny, wyłączny, zastrzeżony
antonimy:
(1.1) cudzy, obcy, pożyczony, wynajęty
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. własność ż, właściciel m, właścicielka ż
związki frazeologiczne:
bać się własnego cieniachodzić własnymi drogamimiłość własnana własną prośbęna własną rękęna własny rachunekprzekonać się na własnej skórzestawać na własne nogiuprawiać własny ogródekwłasną piersiązapłacić własną skórąznać jak własną kieszeńżyć z pracy własnych rąk
etymologia:
(1.1) czes.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 12.