Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

stukać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

stukać (język polski)

wymowa:
​?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. stuknąć)

(1.1) powodować charakterystyczny dźwięk, uderzając w twardą powierzchnię
(1.2) wydawać odgłos będąc uderzanym lub obijając się o coś
(1.3) pot. uderzać kogoś lub coś
(1.4) pot. pisać na klawiaturze
(1.5) pot. niezbyt mocno uderzać autem
(1.6) wulg. odbywać stosunek seksualny

czasownik zwrotny niedokonany stukać się (dk. stuknąć się)

(2.1) uderzać częścią ciała w coś twardego
(2.2) uderzać o siebie nawzajem
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kołatać, pukać
(1.3) bić, grzmocić, uderzać, walić
(1.6) grzmocić, pieprzyć, pukać, posuwać, jebać, ruchać, walić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. nastukać
rzecz. stuk m, stukanie n
wykrz. stuk
przym. nastukany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=stukać&oldid=91518”