Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

ruchać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

ruchać (język polski)

wymowa:
?/i, IPA[ˈruxaʨ̑], AS[ruχać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) wulg. uprawiać z kimś seks (jako strona aktywna)
(1.2) daw. ruszać[1][2]

czasownik zwrotny niedokonany ruchać się

(2.1) wulg. uprawiać seks ze sobą nawzajem
(2.2) daw. ruszać się
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) W żołnierskich słowach […]: masz kij w dupie i mylisz buractwo z pewnością siebie. Babki bardziej interesuje to, czy masz pasję i jak się ruchasz, a nie twoja cefałka.[3]
(1.2) Przez wywarte okna i drzwi widne były głowy wkrąg zebrane i gęby ruchające.[4]
(1.2) Gospodyni idą! – zawołała dziewka, ruchając mocno koziełkiem w kierzance, jaże śmietana wypryskiwała wokoło.[5]
(2.2) Wójt jeno ostał, kowal i tych kilku staruchów ledwie się ruchających [...].[6]
składnia:
(1.1) ruchać + B.
(1.2) ruchać + B.
(2.1) ruchać się z + N.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) neutr. przest. chędożyć; wulg. pierdolić, jebać, dupczyć, ciupciać, ciumkać, rżnąć, rypać, młócić, bzykać, zapinać, dymać, chrobotać, walić, posuwać, kepcić
(2.1) wulg. bzykać się, ciupciać się, pierdolić się; neutr. kochać się, kopulować, spółkować, współżyć, uprawiać seks
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ruch m, ruchliwość ż, ruchacz[1] m, ruchadło[7] n, ruchak[7] m, ruchała[7] ż, ruchałeczka[7], ruchane[7] nmos, ruchawica ż, ruchawka ż, ruchawość ż, ruchość[7] ż, ruchliwość ż, ruchno[7] n, ruchomość ż, ruchomostka[8] ż, ruchomostwo[8] n, ruchonosz[8] m, ruchość[8] ż, ruchanie n, ruchnięcie n
czas. ruchnąć dk.
przym. ruchliwy, ruchomy, ruchowy, ruchawy
przysł. ruchawo[7], ruchliwie, ruchomo, ruchomie[8]
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ruch + -ać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło Ruchać w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. V, Warszawa 1900–1927, s. 761.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło ruchać w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. wpis użytkownika na wykop.pl
  4. Władysław Reymont, Chłopi, t. III Wiosna, rozdział VI.
  5. Władysław Reymont, Chłopi, t. III Wiosna, rozdział VIII.
  6. Władysław Reymont, Chłopi, t. III Wiosna, rozdział I.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło Ruchać w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. V, Warszawa 1900–1927, s. 762.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło Ruchać w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. V, Warszawa 1900–1927, s. 763.